Hymn do Swaroga 1978

Ryszard Danecki

Pokłon, pokłon dla Swaroga,
najświętszego Słońca – boga,
i dla syna, Swarożyca,
co się wcielił w kształt księżyca!

Ciebie chwali ranek cichy,
dęby, brzozy, sosny, cisy,
ryba w rzekach i miód stary –
dajże mir nam, oddal swary:

niech brat bratu mówi – bracie,
daj miód złoty naszym barciom,

niech brat bratu – bracie – rzecze,
daj ryb mnogość naszej rzece,

niech brat bratu – bracie – woła,
daj sił dużo naszym wołom,

niech brat bratu – bracie – głosi,
daj najcięższe polom kłosy…
Wszelakiegoś ty bóg życia –
ciepła, światła nam użyczaj,
nocą jasność nam posyłaj
Swarożyca – twego syna!

Kto zaś wytknie ciebie palcem –
niechaj zginie w pierwszej walce,
kto się ciebie chciałby wyrzec,
zgubi tego wołchw i żyrzec
- wróż sędziwy, wróż i kapłan –
który tę przysięgę składa:

strzec prastarej wiery będę
kłaść ofiary pod twym dębem
w gaju świętym Wierzenicy –
wiery oćców nic nie zniszczy…

Pokłon, pokłon dla Swaroga,
najświętszego Słońca – boga,
i dla syna, Swarożyca,
co się wcielił w kształt księżyca!

Hymn do Żywy 2009

Wsiesław Sannikow

O dobra Żywa, dobro rodziłaś,
Tyś matka nasza, a ojciec nasz jest Rod,
O dobra Żywa, dobro rodziłaś,
O Żywa, Żywa, od Mary bronisz nas.
O Żywa, Żywa, strzeż nasz słowiański lud!

MODŁA PORANNA (do Dadźboga) (2011) 2011

Tomasz Połoński – „Georgigenes”

Ognioskrzydły Dadźbogu,
Wyraju strzegący,
Dawco życia, śmiertelnych trosk opiekunie,
Który ciemność przepędzasz i dzień niesiesz światu,
Prośby mojej wysłuchaj i spojrzyj przychylnie!
Niech twe promienie, synu przedwieczny Swaroga,
Rozbudzają w mym sercu miłość do rzeczy pięknych,
A myśl moja niech szuka tego, co szlachetne,
I nie pożąda rzeczy niegodnych wyboru.
Obym zawsze pamiętał, że zwać się bogatym
Może jedynie człowiek przystrojony w mądrość.
Obym tyle dóbr wszelkich i złota posiadał,
Ile ani udźwignąć, ani nieść nie zdoła
Nikt oprócz tego, kto miarę zna we wszystkim.

Święty dąb 1978

Ryszard Danecki

Ja żyję inaczej, moi mali bracia –
wysoko nad lasem mój pień ogromny!
Mówią: drzewa samotne wiatr przewraca.
Mówią: w drzewa samotne biją gromy.

I niech mnie nagła burza złamie na pół,
I niech gromy biją we mnie ulewą:

stąd widzę horyzont – i wschód, i zachód,
wy – tylko sąsiada z prawej i z lewej!

Rośnie las niewzruszoną, szarą ścianą –
może jak ja będą wielkie pnie wasze,

lecz wschód i zachód – nieznane zostaną:
z prawej i z lewej sąsiad będzie zawsze…

Marzanna 2015

Jakub Zielina

O ognista Pani, co wypełniasz żarem
Z twego to zrodzona łona pierwsza iskra
Pani i strażniczko wszelkiego ogniska
Wiecznie w palenisku imię twoje płonie

Pani nasza luta, która trzaskasz mrozem
Śniegiem ty oblekasz strome połoniny
Ty wypełniasz wodą i wypełniasz lodem
Pola, lasy, łąki i ćmawe doliny

Tyś jest panią życia, wszego świata matką
Tyś pani brzemienna, słońca rodzicielko
Gdzie postawisz stopę, tam się rodzi żyto
Człeczym i zwierzęcym każesz ty bić sercom

O tyś pani gorzka, co sprowadzasz pomór
Wielka jest twa srogość i twój gniew tak wielki
Pani krwista ścinasz dzieci swe jak żyto
Ocal nas, usłuchaj twego ludu śpiewy

Zwróćże do nas jasne twe matczyne dłonie
Okaż swoim dzieciom swą bezdenną litość
Pozwól głowy złożyć na twym miękkim łonie
Daj nam w członkach zdrowie, a w spichrzach obfitość
Z moją panią krwistą, kresu się nie boję
Tyś zrodziła wszystko i to wszystko twoje

Perun 1925

Władysław Broniewski

Burze chrypią a trąbią
W rogi kręcone chmur.
Wieje chojarów chorągwią
Zły rosochaty bór...

Niebo w świetlistej łunie,
Tętent jakowyś w górze.
To ty jedziesz, Perunie?
Ty to śmigasz na chmurze?

Błyski pociskasz przodem,
Drogi na przełaj wiadome,
Cztery wiatry, cztery źrebce młode,
Smagasz czerwonym gromem.

A popędzaj! A goń! A dogoń!
Kogo w chmurach deszczami gnasz!...
Z garści wydrę ci włócznię-ogień.
Noc ci z karku zedrę - twój płaszcz!

Szczodruszka - piosenka na szczodry wieczór 1992

Antoni Wacyk

Śniegiem spowita
Oto spoczywa Ziemia co żywi
I co okrywa
Żywi i darzy
Dobrem wszelakim
Chlebem i solą
I figą z makiem
Mlekiem i miodem
Ziemia płynąca
Żywi człowieka
Lwa i zająca
Bogata pani
Ziemia wielmoża
Jej góry, bory
Rzeki i morza
Posażna pani
Strojna, chędoga
Oblubienica Boga Dadźboga
Przyjdzie kochanek
Kochankę zbudzi
Będzie wesele
Precz zima pójdzie
Pokruszą lody
Strzały Dadźboga
Jemu nie zduża
Marzanna sroga
I będzie wszędzie
Ochoty wiele
I rade życiu
Podskoczy ciele
Zaspany niedźwiedź
Z boru wychynie
Zaśwista świstak
W kosodrzewinie
Hej! Radość radość
Wesele mnoga
I sława! Sława! Sława Dadźboga

Jarowicie! 2011

Na podstawie „Zaśpiewu do Jarowita” – Tomasza „Georgigenesa” Połońskiego, opracowanie - Kamil Rogiński

Jarowicie, sławny Boże
Władco wiosny
Który złotą, który złotą
dzierżysz tarczę
Jarowicie,
Serce podziwia bezmierne Twe dary
Które dajesz, dajesz hojnie
Jarowicie

Jarowicie, mrozy gonisz
Klucze posyłasz
Z nieba ptactwo, co z Wyraju
pieśń niebiańską Tobie śpiewa
Ty chodzisz dumnie dniem wiosennym
pośród niw zbożorodnych
Jarowicie

Jarowicie, sławny Boże
Złotym błyskiem
Boskiej tarczy, boskiej tarczy
Topisz śniegi, topisz kłamstwa
wszystko szepce Twoje imię
dumnie Twoje,
czci zwycięstwo
Jarowicie

Pieśń żerców 1992

Antoni Wacyk

Swaroże, Słowiański prawy Boże, Władyko nasz!
Przyjm dary nasze krasne, Ukaż nam lica jasne I drużbą darz
Swaroże, Tyś jest wolą co tworzy Wszechrzeczy byt!
Żertwą, pieśnią - zdrawicą Sławim Cię, Czworolicy, Tyś Świętowit!
Swaroże, Praojców naszych Boże, My ludem Twym, Chrobre z chrobrych Lucice Twoje nieśli stanice, Niesiem i my.
Swaroże, Słowiańskie kędy morze, Arkony chram, Gdzie prochy Jaromarów, Radogoszcz gdzie Redarów - Myśl nasza tam!
Swaroże, Wolności modlim zorze, Modlimy tak: Na świętą rać pobiedną Niech złączy Słowian w jedno Świaszczycy znak!
Swaroże, Wierni my tobie Boże W dobrym i złym, Mir Tobie, cześć i sława!
A wróżda, wróżda krwawa, A śmierć - niedrugom Twym!

Szczodruszka - do siego roku! 1992

Antoni Wacyk

Do siego roku! Szczodrego roku!
Żyto, pszenicę siejemy wokół!
Niechaj poschodzi, niechaj się rodzi
Dobro wszelakie w naszej zagrodzie,
Dobro wszelakie takie i siakie
Błogosławimy Swaroga znakiem,
Znakiem Swaroga, Jasnego Boga,
Dawcy pełnego stoga i broga,
Stoga i broga, żywota wszego
Rok w rok się rodzi wszystko od niego
Wszystko co wiada i co niewiada
Wszelka żywiołu Swarogu rada.
Hej! Rada rada rada raduszka Swarogu rada nasza szczodruszka.

Pieśń Bojana 1840

Ryszard Berwiński

Głód, powietrze, ogień, woda
I wszelaka zła przygoda
Będą temu, kto by starą
Ojców swoich wzgardził wiarą!

Zwierz drapieżny do obory
Między stada czarne mory
Wejdą temu, kto by starą
Ojców swoich wzgardził wiarą!

Chorobą się rozniemoże
I boleści twarde łoże
Zwiąże tego, kto by starą
Ojców swoich wzgardził wiarą!

A gdy skona, garści ziemi
Gdzie by spoczął kośćmi swemi
Nie dostanie, kto by starą
Ojców swoich wzgardził wiarą!

Marnie zginie!...
Wiatr rozmiecie
Prochy jego po wszym świecie –
Marnie zginie, kto by starą
Ojców swoich wzgardził wiarą!